dinsdag, januari 04, 2005
Luguber ramptoerisme in Thailand
De Thaise rampgebieden worden geplaagd door fotograferende ramptoeristen:
Na een dag lijken uit de rotzooi te hebben getrokken, poseert Naulchawee Ketsawad voor een foto, lachend naast de stoffelijke resten van een baby. "Ik wilde een foto om voor altijd een persoonlijk aandenken te hebben aan deze historische gebeurtenis", zegt de 29-jarige Thaise vrouw.
Ondanks de totale verwoesting en duizenden doden, veroorzaakt door de tsunami, schromen duizenden vrijwilligers en ramptoeristen in Thailand niet hun morbide karaktertrekjes te tonen. Uitgerust met camera’s en verrekijkers komen mensen van heinde en verre om de ellende voor de eeuwigheid vast te leggen.
Vrijwilligster Naulchawee en haar collega’s hebben in de schaduw van een tamarindboom de lijken van zes kinderen op een rijtje gelegd en nemen van elkaar foto’s, met fototoestellen en mobiele telefoons. De ramptoeristen lopen door en vergapen zich aan een meer, dat de plek bedekt waar eens mensen woonden. Onder het water liggen waarschijnlijk nog honderden lijken.
Het ziet zwart van de toeschouwers. Sommigen blijven in hun auto en rijden die zo dicht mogelijk tegen de puinhopen aan om alles zo goed mogelijk te kunnen zien.
Bron: Brabants Dagblad.
Overigens werden talloze ramptoeristen die de eerste vloedgolf vastlegden vervolgens met camera en al door het wassende water verzwolgen. Een soort camerablindheid (zoals die al bekend was van sommige gesneuvelde oorlogsjournalisten), naar het schijnt nog verergerd door het schermpje op digitale camera's, waardoor men het idee heeft naar een film te kijken zonder het besef dat men midden in de aanstaande ramp staat.
Na een dag lijken uit de rotzooi te hebben getrokken, poseert Naulchawee Ketsawad voor een foto, lachend naast de stoffelijke resten van een baby. "Ik wilde een foto om voor altijd een persoonlijk aandenken te hebben aan deze historische gebeurtenis", zegt de 29-jarige Thaise vrouw.
Ondanks de totale verwoesting en duizenden doden, veroorzaakt door de tsunami, schromen duizenden vrijwilligers en ramptoeristen in Thailand niet hun morbide karaktertrekjes te tonen. Uitgerust met camera’s en verrekijkers komen mensen van heinde en verre om de ellende voor de eeuwigheid vast te leggen.
Vrijwilligster Naulchawee en haar collega’s hebben in de schaduw van een tamarindboom de lijken van zes kinderen op een rijtje gelegd en nemen van elkaar foto’s, met fototoestellen en mobiele telefoons. De ramptoeristen lopen door en vergapen zich aan een meer, dat de plek bedekt waar eens mensen woonden. Onder het water liggen waarschijnlijk nog honderden lijken.
Het ziet zwart van de toeschouwers. Sommigen blijven in hun auto en rijden die zo dicht mogelijk tegen de puinhopen aan om alles zo goed mogelijk te kunnen zien.
Bron: Brabants Dagblad.
Overigens werden talloze ramptoeristen die de eerste vloedgolf vastlegden vervolgens met camera en al door het wassende water verzwolgen. Een soort camerablindheid (zoals die al bekend was van sommige gesneuvelde oorlogsjournalisten), naar het schijnt nog verergerd door het schermpje op digitale camera's, waardoor men het idee heeft naar een film te kijken zonder het besef dat men midden in de aanstaande ramp staat.
# posted by Jan-Edward : 09:51
|